woensdag 29 juli 2009

Pak je kans in het Aquariustijdperk


Wat betekent het eigenlijk om het Aquariustijdperk binnen te gaan? Hoe staat dit in relatie met de uitdagingen en obstakels die we in ons dagelijks leven ondervinden? Welke kansen belooft deze nieuwe tijd?


Hier vind je een paar waardevolle gereedschappen van de opgevaren meester Saint Germain en zijn boodschapper Elizabeth Clare Prophet, die je helpen om deze cyclus te begrijpen, en om er alles uit te halen wat erin zit.


Nieuwe YouTube video's


Het Aquariustijdperk is een tijdperk van vrijheid. Het brengt ons het nieuwe bewustzijn van God als de Heilige Geest en God als de Goddelijke Moeder. Dit wordt gesponsord door de opgevaren meester Saint Germain en zijn goddelijke wederhelft, de opgevaren vrouwelijke meester Portia.

Kom meer te weten over Saint Germain en het violette vuur in deze twee nieuwe YouTube video's.
.
.
Graag zie ik je reacties.
.
Namaste
Joyce

dinsdag 28 juli 2009

Meditatie als pad naar bewustwording

Een van de grootste verlangens van onze Goddelijke Vader-Moeder, is om de mensen op deze aarde bemoediging te geven, steun, troost, een warme deken, de zorg van de liefhebbende Vader en Moeder, die weten hoe moeilijk we het hier kunnen hebben.

Door middel van de engelen in de hemel en op aarde, weet onze Vader-Moeder de harten van vele mensen te bereiken.

Hoe kan het dan toch dat wij blijven lijden, terwijl er engelen zijn die dichtbij ons alle steun en liefde geven die maar enigszins mogelijk is?

Daarvoor zullen we moeten kijken naar onze eigen kant van het verhaal.

Hoe weldadig ook - een engel mag ons niet helpen als wij er niet om vragen.

De hele hemelse hiërarchie respecteert de vrije wil van de mens. Dus - vraag je niet om hulp, dan krijg je het niet.

Dat is sneu in een maatschappij waar bidden bijna tot een antiek verleden behoort, waar de nadruk ligt op het voortdurende bombardement met stimuli, die het bijna onmogelijk maken om de kleine zachte stem van binnen te horen, die ons kan vertellen wat we het beste kunnen doen.

Stel je voor, je bent een engel (en misschien vind je dat niet eens zo moeilijk om te doen) en je ziet een ziel die heel veel hulp nodig heeft. Maar deze ziel is niet gewend om te bidden en vraagt niet om hulp in zijn deerniswekkende toestand.

Wat doe je dan?

Je kunt je er niet zomaar van afwenden, want je bent zeer begaan met het lot van de ander - je bent immers een engel - en je zet je hele engelbewustzijn aan het werk om een oplossing te bedenken.

Je besluit je engelencollega's te vragen hoe zij een dergelijke zaak oplossen.

Engel Jasmijn vertelt dat ze soms een boek van de plank duwt, wat ze precies laat openvallen bij een gebed naar moeder Maria. Dat is knap, zeg je, en helpt dat? Alleen als het een oplettend mens is, zegt Jasmijn. De onoplettende mens zucht, pakt het boek op, en zet het weer terug in de kast.

Engel Hendricus vertelt dat hij zorgt dat mensen juist voor een kerk of gebedshuis moeten stilstaan met de auto om iemand te laten oversteken. Helpt dat, vraag je. Alleen, zegt Hendricus, als de mens oplettend is voor zijn innerlijke stem. Maar meestal zuchten ze in hun haast, en rijden door zonder iets gemerkt te hebben.

Engel Maria heeft veel plezier door mensen in contact te brengen met een van de engelen op aarde. Niet dat je die kunt herkennen hoor, het zijn gewone mensen. Maar ze hebben wel een buitengewone liefde voor hun medemens en voor het goddelijke in de mens. Daar hebben ze alles voor over.

Soms bij een bushalte komt zo'n menselijke engel dan naast de ziel in kwestie staan, en begint een gesprekje. 'Mijn moeder was ziek, ernstig ziek, maar er is een wonder gebeurd - we hebben met de hele familie voor haar gebeden, en op dit moment is ze bijna genezen.'

Goh, zeg je, zo moet het toch wel duidelijk zijn voor onze mens. Ja, soms, zegt Maria. Maar, weet je, hij is zo overspoeld door de materiële eisen en verlangens van het leven, dat hij soms helemaal niet meer weet wat waarheid is en wat niet. En dan doet hij het verhaal af als een sprookje, en doet er niets mee. Zover is hij soms verwijderd van zijn innerlijke stem.

Dat is sneu, zeg je. Ja, dat is sneu, beamen de andere engelen. Als ze eens wisten hoe wonderbaarlijk prachtig het werkelijke leven is, dat geleid wordt van uit het innerlijke van het hart.

Wat missen de mensen, vraag je, wat hebben ze het hardst nodig?

Ik weet het, zegt engel Gabriël, het is MEDITATIE.

Wij weten dat de eeuwige Spirit altijd zoekt naar mogelijkheden voor een wonderbaarlijke uitbreiding van het bewustzijn, met behulp van de levenservaringen van elke mens.

We weten ook dat de menselijke aard de neiging heeft om te wankelen, te weifelen. In de geschiedenis van de mensheid zie je dat personen op het cruciale moment van gedachten veranderen, terwijl hele continenten gespaard hadden kunnen blijven als deze personen standvastig waren geweest.

Het is verdrietig, maar waar, dat sterfelijke gedachtenspinsels zo'n invloed kunnen hebben op de menselijke emoties.

De grote meerwaarde van het mediteren op de hogere gebieden van de Geest, is dat verbinding met het hogere, genade geeft aan de ziel en het hart opent om Gods liefde te ontvangen.

Wanneer de persoon Gods genade en zijn liefde koestert, zorgt hij voor de middelen waardoor een goddelijke stabiliteit, een geïnspireerde standvastigheid, zich op een effectieve manier in zijn ziel kan vestigen.

Er is geen vervanging, geen substituut, voor de Goddelijke Bemiddelaar, de Goddelijke Vertrooster, of voor die heilige momenten waarin de persoon zich verbindt met het Hogere Zelf.

Groot zijn de zegeningen die de mediterende mens ontvangt in zijn dagelijkse leven, waarin hij in een dieper contact is met zijn hart, waardoor de stille, zachte stem van zijn Hogere Zelf spreekt.

Nu kan hij horen wat het hem te zeggen heeft. Nu kan hij horen wat de engelen hem influisteren. Nu kan hij zien dat een boek dat openvalt, die oplossing bevat die hij zelf niet kan bedenken. Nu ziet hij dat hij niet voor niets op een bepaalde plek moet stoppen met de auto, en dat niet alles draait om het vijf minuten eerder aankomen op de plaats van bestemming. Nu weet hij het gesprek met de vreemde bij de bushalte op waarde te schatten.

En op deze manier wordt het leven een avontuur door het woud van onwaarheden, waar wij dagelijks en elk moment de schatten van de werkelijkheid kunnen vinden.

Bewaar ze goed, gebruik ze wijs, vermeerder ze met vurig verlangen, en je zult zien dat het leven verandert in het wonderschone landschap dat je alleen nog uit sprookjes kent.

Graag ontvang ik je reacties op dit artikel.

Namaste
Joyce

Bronvermelding: sommige passages in dit verhaal komen uit blz. 88 van het boek Prayer and Meditation door Jesus and Kuthumi, © 1978 Summit University Press.


zondag 26 juli 2009

Welk pad leidt tot vervulling?


In het spirituele circuit hoor je vaak: iedereen heeft zijn eigen pad, er zijn veel verschillende wegen naar Heelheid.
Ja, dit is ook zo, maar wat betekent dit?

Als het gebruikt wordt om aan te geven dat je helemaal zelf kunt bepalen wat je doet, dan klopt het niet.
Als je denkt dat alles wat je graag wilt een ingeving van je Hogere Zelf is, dan klopt het ook niet.
En als je van mening bent dat een goede intentie voldoende is om goed te doen, dan sla je ook de plank mis.

Ja, vele wegen leiden naar Heelheid. Maar er komt een punt op elke weg dat je een pad op moet dat je het liefst wilt vermijden.
Het is het pad van de dood van de ego. Het voelt als de kruisweg, en is bezaaid met heftige angsten en strijd.
Het pad voert door spelonken en smalle paadjes, waar felle vijanden op de loer liggen.

Dat - zegt menig spirituele beoefenaar van tegenwoordig - kan nooit het pad zijn, want God is Liefde, en dit voelt niet als Liefde.
Ik neem een ander pad.

Begrijpelijk, en menselijk. Maar leidt het tot het goddelijke?
Ik denk van niet.

Bij het bestuderen van de levens van de heiligen van alle tijden, zien we dat ze allen het gevaarlijke, harde pad genomen hebben. De kruisweg, waarbij ze zeker wisten dat ze gingen sterven.
Maar wat stierf er? Zeker niet het goddelijke, zeker niet de ziel.

Wat stierf was het onechte, het ego, de namaakgeest die wij gecreëerd hebben en die al onze energie en aandacht opeist als wij dit toelaten.
De namaakgeest die ons alle paden op zal laten gaan, met alle - zeer begrijpelijke - argumenten die hij kan bedenken, behalve het pad waarop hij sterft.

Doodsbang is hij om dat pad op te gaan - en terecht.
Doodsbang wordt ook de ziel, omdat zij zich vereenzelvigt met de angst van de namaakgeest.
Als beauty en de beast, hebben wij sympathie voor ons zelfgecreëerd beest, en willen niet zien wat voor een afgrijzelijk monster het is.

Zoals je ziet, is psychologische zelfkennis en voortdurende oplettendheid onontbeerlijk op dit pad.
Welke weg neem jij?

Graag ontvang ik je reacties op dit artikel.
Joyce