Vanmorgen tijdens mijn meditatie bedacht ik mij het volgende:
hoeveel vooroordelen heb ik, waar ik me niet zozeer bewust van ben?
hoeveel vooroordelen heb ik, waar ik me niet zozeer bewust van ben?
En ik dacht met name aan bepaalde vrienden die ik lang niet meer gezien heb. Wanneer zij ons komen bezoeken, kan ik hen dan volledig open ontvangen? Ook als ze iets doen of zeggen dat misschien ‘anders’ klinkt?
Al die zesde zintuigen en voelsprieten die iedereen tegenwoordig heeft, maken het flink lastig om veroordelende gedachten en gevoelens te verbergen. Het beste is misschien om maar gewoon nieuwsgierige vragen te stellen wanneer zoiets gebeurt. Hoe zie je dat? Wat betekent dat voor jou?
Op die manier leer ik meer kennen van de prachtige mens achter het idee dat ik onbewust gevormd heb.
En ik dacht – ben ik wel nieuwsgierig genoeg geweest tot nu toe? Over wie heb ik nog meer onbewuste oordelen gevormd? Familieleden, collega’s, klasgenoten, iedereen …?
En ik nam me voor meer nieuwsgierig te zijn, en minder in te vullen.
Ook bedacht ik me dat een bal masqué misschien wel heel verhelderend zou kunnen zijn. Als we allemaal eens een ander personage konden zijn voor een dag, wat zou dat bevrijdend kunnen werken. Voor onszelf, en voor onze interactie, want de vooroordelen zouden niet meer kloppen. De misleider misleid …
En dan misschien niet alleen een personage dat we graag zouden willen zijn, maar ook dat personage waarvoor we ons schamen, die we ‘slecht’ vinden, die we willen wegdrukken, maar ons steeds weer te snel af is.
Want weet je, dacht ik, dat is waar mijn kracht is, in dat stukje van mij dat ik zelf veroordeel.
Dus: weg met de oordelen, en meer nieuwsgierigheid is mijn motto vandaag!
Hallo lief mens, wie BEN je?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten